Çocuğunuzla Yan Yana Mısınız, Birlikte Misiniz?

Bir terapistin yazısında şöyle bir cümle okumuştum; “Ben hiç babam bana istediğimi almadı diye terapiye gelen birini görmedim, terapiye gelen kişilerin birçoğu ihtiyaç duyduğu ilgi ve dikkati göremediğinden gelir.” Çocuğunuzun isteklerini her koşulda yerine getirmeye çalışıyor, istediği her şeyi almaya çalışıyor olabilirsiniz. Bu oldukça yorucudur. Yorucu oluşunun yanı sıra çocukların aslında her istediğinin alınmasına ya da her istediği yere götürülmesine ihtiyacı yoktur.

Çocukların büyüme serüveni içerisinde en çok ihtiyaç duyduğu şey; sevgi ve ilgidir. Muhakkak çocuğunuzu seviyorsunuzdur fakat burada önemli olan o sevgiyi gösterme biçiminizdir. Siz sevginizi maddi olarak gösteriyorken çocuğunuzun ihtiyacı; görülmek, anlaşılmak, fark edilmek, onaylanmak, takdir ve sevgi cümleleri olabilir.

Sevginin en başta gelen işareti dikkattir. Tüm dikkatinizi çocuğunuza verdiğiniz zamanları bir gözden geçirin. Genelde ebeveynler, bir işle ilgilenirken yanında ek olarak çocuklarıyla vakit geçirirler. Çocukla oyun oynarken, sohbet ederken, birlikte aktiviteler yaparken bir yandan da işlerini halleden ebeveynleri sıklıkla gözlemleyebilirsiniz.

Bir kafeye gidip etrafı incelediğinizde; anne babalar yemek yiyip sohbet ederken bir köşede telefonla oynayan kendi halinde çocukları fark etmiş olabilirsiniz. Birlikte vakit geçirmek adına dışarı çıkılan bir hafta sonunda aslında birlikte vakit geçirilmediğini görebilirsiniz. Yan yana olmak, birlikte vakit geçirmek değildir. “Sizi eğlence merkezine götürdüm, sinemaya getirdim, yemek yedirdim.” diyen babaları sıklıkla duyarız. Sevgili babalar, siz de orada olmadığınız sürece her şey biraz eksik kalacaktır. “Nasıl yani oradayım işte, yanlarında duruyorum, bırakıp gitmiyorum ki.” dediğinizi duyar gibiyim. Burada kastettiğim dikkatinizle, ilginizle, odağınızla orada olmaktır. Çocukları filme götürdüğünüzde onlarla birlikte filmi izlemek, nasıl geçtiğini sormak, hevesle ve heyecanla dinlemek… Bunlar sizin de orada olduğunuzu hissettirecektir. Elbette sıkılacağınız bir ortamda olmak sizin için zor olacaktır, bazen bu saydıklarımın elinizden gelmediğini hissedebilirsiniz.

Peki ya siz ne yapmaktan keyif alırsınız? Kendi keyif aldığınız aktivitelere çocuklarınızı da dahil edebilirsiniz. Böylece sıkılmadığınız, tüm odağınızla orada olup birlikte vakit geçirdiğiniz anlar yaratmış olursunuz. Örneğin araba yıkamaktan keyif alıyorsanız bunu çocuklarınızla birlikte yapıp eğlenceli hale getirebilirsiniz. Kek yapmayı seven bir anneyseniz çocuğunuzu da bu işe dahil edebilirsiniz. Çocuğunuzun birlikte kaliteli vakit geçirme ihtiyacını bu şekilde karşılayabilirsiniz. Sizin de tamamen orada olduğunuz, birlikte keyif aldığınız bir etkinlik planlamak; içinde olmadığınız bir oyun parkına götürmekten daha değerli olabilir.

Tabii ki çocukların oyun parkına ve sinemaya gitmeye de, oyuncaklarla oynamaya da ihtiyacı vardır fakat bunlar için ayrı zamanlar planlanabilir. Çocuğun her ihtiyacı gibi anne babasının dikkatine ve ilgisine de ihtiyacı vardır. Bazen çocuğunuzu seveceği bir şey yapmaya götürdüğünüzde huysuzluk ya da hırçınlık yaptığını görürsünüz. Bir türlü anlam veremezsiniz. İşte burada çocuk; “Benimle ilgilen, benim ihtiyacım olan burada olmak değil, seninle olmak.” der. Çocuğunuzla birlikte kaliteli vakit geçirdiğinizde size duyduğu ihtiyaç karşılanmış olacaktır. Ve günün geri kalanında kendi kendine veya diğerleriyle vakit geçirirken de sorun yaşamayacaktır. Problemlerin temelini fark edip problem oluşmadan önlem almak gibi de düşünebilirsiniz. İhtiyaçları yeterince karşılanmış olan çocuk, psikolojik rahatsızlıklardan uzak, sağlıklı bir hayat yolculuğu sürecektir.

Psikolojik Danışman Gizem KÜÇÜKKAYA