Çocuğum Yemek Yemiyor Diyen Ailelere

"Çocuğum evde yemek yemiyor." diyen anneler bu metin sizler için.

Her çocuk kendine özgüdür, bu yüzden yeme alışkanlıklarını anlamanın ilk adımı, çocuğunuzu yakından tanımaktır. Yemek yememe davranışının ardında birçok farklı sebep olabilir. Bunlardan biri tat ve koku hassasiyeti olabilir. Böyle bir hassasiyet olup olmadığını öğrenmek için ilk olarak doktorunuza danışmanızda fayda var. Eğer fiziksel bir hassasiyet yoksa, geçmişteki yemek yedirme tutumlarınızı gözden geçirmek önemli olacaktır.

Ebeveynlerin sıklıkla düştüğü bir tuzak, "Aman aç kalmasın" endişesiyle yapılan aşırı ısrardır. Bazen ebeveynler, çocuk açlık sinyalleri vermeden yemek yedirmeye çalışır. Bu durumda çocuk, açlık hissetmeden yemek zorunda kaldığı için öfke duyar ve inatlaşır. Zamanla açlık hissi gelişmemeye başlayabilir. Unutmayın ki biz yetişkinler bile çok aç olduğumuzda yediğimiz yemeği daha fazla beğeniriz. Çocuğunuzun aç kalmasına dair kaygıyı aşmanız bu yüzden oldukça önemlidir. Aşırı kaygıyla yapılan beslenme, çocukta yemek yemeye karşı olumsuz bir algı yaratabilir ve zamanla bu davranış kalıcı bir alışkanlık hâline gelebilir. Çocuklar sizin hislerinizi çok iyi anlarlar; gözlerinizdeki endişeyi fark ederler.

Dikkat edilmesi gereken bir diğer konu da ikna sürecinizin nasıl ilerlediğidir. Çocuklar bazen ihtiyacı olan ilgiyi yemek saatlerinde alır ve bunu fark ettiklerinde süreci uzatırlar. Birçok anne, "Başka yerde yiyor ama evde yemiyor" gibi şikayetlerde bulunur. Bunun nedeni, çocuğun evde bu ilgiyi başka bir yerden karşılayamıyor olmasıdır. Çocuğunuzla kaliteli vakit geçireceğiniz zamanlar yaratmak ve yemek saatlerinde uzun ısrar süreçlerine girmemek, bu döngüyü kırmanıza yardımcı olabilir.

Bazen travmatik yaşantılar da yemek yeme alışkanlıklarını etkileyebilir. Zorla yedirilen yemekler, kusma deneyimi ya da hastalıklar, çocukların yemekle olan ilişkisini olumsuz etkileyebilir.

Unutmayın ki her çocuğun kendine özgü bir damak tadı vardır. Daha anne karnındayken tat alma duyusu gelişen bebekler, bu farklılıklarını büyüdükçe daha belirgin hâle getirirler. Çocuğunuz bir yiyeceği sevmiyorsa, farklı şekillerde sunmayı deneyebilirsiniz. Örneğin, ıspanak yemeğini sevmeyen bir çocuk, ıspanaklı börek ya da pankeki sevebilir. Eğer ıspanağı hiç sevmiyorsa, aynı besin değerlerini başka yiyeceklerden alabileceğinizi unutmayın. Örneğin, demirin en çok ıspanakta olduğunu düşünsek de aslında üzüm daha zengin bir kaynaktır. Et yerine mantar da besleyici bir alternatiftir. Küçük bir araştırmayla dengeli ve çeşitli bir beslenme planı oluşturabilirsiniz.

Burada sıkça karşılaşılan bir endişe de "Her gün farklı bir yemek mi yapacağım?" sorusudur. Ancak, belirli besin gruplarını farklı yiyeceklerden almak mümkün olduğu için her gün özel bir yemek hazırlamanız gerekmez. Esas olan, çocuğunuzun yemek yememe davranışının arkasında inatlaşma, ilgi arayışı veya travmatik bir etki olup olmadığını anlamaktır. Aynı zamanda damak tadının zamanla değişebileceğini de unutmayın; bir yaşına kadar köfte sevmeyen bir çocuk, ileride köfteyi sevmeye başlayabilir.

Yemek saatlerini keyifli bir ritüele dönüştürmek de süreci kolaylaştırır. Örneğin, her yeni yemekte "Bir kaşık deneme kuralı" koyarak çocuğunuzu farklı tatlara alıştırabilirsiniz. Eğer midesi bulanıyorsa, birlikte nefes egzersizleri yapabilir veya yanına su koyabilirsiniz. Eleştirmek yerine destekleyici bir tutum sergilemek, çocuğunuzun yemekle ilişkisini olumlu yönde değiştirecektir.

Eğer tüm bunlara rağmen sonuç alamıyorsanız, bir uzmandan profesyonel destek almak süreci hızlandırabilir.

-Psikolojik Danışman Gizem KÜÇÜKKAYA